Lata 40 ubiegłego stulecia. Marian Chace, właścicielka szkoły tańca w Waszyngtonie odkrywa, iż ćwiczenia ruchowe wywierają pozytywne działanie na ich uczestników. Z jej stanowiskiem zgadzają się lekarze z lokalnego szpitala psychiatrycznego, którzy następnie zapraszają ją do przeprowadzenia pierwszej terapii z pacjentami. Tym sposobem powstaje dance and movement therapy”, czyli w skrócie DMT. Niekonwencjonalna forma terapii szybko zyskuje coraz większą popularność, a 3 dekady później jest już ona rozpowszechniona w wielu krajach zachodnich. Współcześnie z dobrodziejstw tej metody korzystają również pacjenci w Polsce.
Terapia tańcem i ruchem – jak działa?
Terapia tańcem wykorzystuje to, co w tej aktywności wpływa dobroczynnie na psychikę człowieka. Rytm, zabawa i ekspresja ruchowa – te właśnie procesy pod okiem empatycznego i doświadczonego terapeuty pomogą pacjentowi uświadomić sobie swoje emocje, wyciszyć destruktywne zachowania czy procesy percepcyjne. Pozytywne rezultaty psychoterapii tańcem biorą się z tego, że ludzki umysł i ciało tworzą nierozerwalną całość, oddziałując na siebie nawzajem. Na zajęciach terapii ruchem stosuje się świadomość postawy, oddechu i gestu, jak również taniec spontaniczny (w tym improwizowany).
Komu pomoże psychoterapię tańcem i ruchem?
Terapia tańcem pozytywnie wpływa na psychikę, łagodząc wiele trudnych stanów emocjonalnych. Wykorzystuje się ją w stanach głębokiego napięcia lub nadpobudliwości, w łagodzeniu stresu i radzeniu sobie z żałobą. Terapia ruchem przynosi dobre efekty także w leczeniu zaburzeń odżywiania (takich jak bulimia) oraz schorzeń depresyjnych i nerwicowych. Ponadto, używa się jej wspomagająco w terapii pacjentów onkologicznych, z trudnościami ruchowymi lub z lekkimi upośledzeniami.
